Carrièrefilosofie: 'interesse brengt je verder'

Photograph courtesy of Hans Withoos (2011)

Photograph courtesy of Hans Withoos (2011)

Ik herinner het me nog, deze vier woorden, kort en krachtig. Op een poster aan de muur in een pantry van KPMG Management Services toen ik daar als junior adviseur net in dienst was gekomen. Wie deze slogan bedacht heeft is nauwelijks meer te achterhalen, maar ik zou die persoon graag de hand willen schudden, want geen enkele leuze heeft mij professioneel zo gevormd als deze. Dus deel ik via deze weg dan maar deze wijsheid met de wereld, in de hoop dat ik ergens een jonge professional ermee weet te inspireren.

Jong. Onbevangen. Gedreven. Een diploma op zak. Nog een beetje zoekende of reeds druk en opgeslokt in de realiteit van de werkende professional. Misschien heb je duidelijk een beeld van je carrière voor ogen. Misschien laat je het op je af komen. Een ding is zeker: interesse brengt je verder.

Als junior adviseur was ik een speelbal van de marktvraag naar jonge professionals op het gebied van operationele audits en procesmanagement. Mijn opdrachten waren leerzaam, daarover geen twijfel. Ook was ik thuis op mijn desktop PC al best een IT-whizzkid: websites bouwend, systemen instellend, configurerend. Maar op zekere dag in januari 2010 kreeg ik een telefoontje van een partner van KPMG Management Services (KMS), waar ik toen werkte. Bij de holding zocht men tijdelijke vervanging voor de Project Management Officer (PMO, oftewel project bitch) op het project ‘eAudIT’. Om te verduidelijken: eAudIT was voor KPMG Audit op dat moment het grootste wereldwijde digitale project ooit: de omschakeling van kennisintensieve jaarrekeningcontroles op papier naar digitaal! Wist ik toen veel... De KMS partner aan de telefoon ging door: “De huidige PMO moet achterstallige vakantie opnemen. Het is een saaie klus, lijstjes bijhouden, meetings notuleren, bijeenkomsten organiseren. Je gaat het niet leuk vinden, maar de Raad van Bestuur heeft zich ermee bemoeid. We rekenen op je. Je moet gewoon!”

Tja junior, wat doe je dan?

Dus een beetje onzeker belde ik de partner verantwoordelijk voor de implementatie van eAudIT in Nederland, en binnen een minuut was de intake gepland. Die intake vond plaats met weer een andere partner en laat me je zeggen: die verliep niet soepel. Zijn enige zorg was: “Wie ben jij; hoe ga je om met werkzaamheden waar je geen zin in hebt?” Ik reageerde soort van “Dit is tijdelijk; ik zal doen wat er gedaan moet worden; je krijgt me niet klein”. Het vervolg? Ik begon aan de klus, en ja, ik was echt de eAudIT project bitch. Maar tussendoor in de ellende van het bijhouden van lijstjes kwam ik erachter dat ik goed was in schakelen met grote groepen mensen, van gebruikers, managers en trainers tot partners. Dat project management mij best goed lag. Dat de gedreven en perfectionistische natuur van auditors mij inspireerde. Dat ik gebruikers kon verenigen met een nieuwe digitale werkelijkheid. De vier weken vlogen voorbij en de oorspronkelijke PMO, Petra, keerde terug. Maar het project zou nog tot het eind van het jaar duren en weet je wat? Bij eAudIT kon men best nog wat Fun gebruiken! Een manager zei nog tegen ‘junior’ mij: “Hm, jij bent best wel eager met Sharepoint.” En prompt gaf hij mij voldoende autorisatie om alle informatievoorziening te bestieren. In 2011 vroeg men mij om permanent te blijven en de rest is historie: ik werd uitgenodigd om de definitieve overstap te maken van KPMG Management Services naar de KPMG holding waar ik mijn passie had gevonden: mens en techniek met elkaar verbinden. Niet lang erna was ik voor KPMG Audit hét dagelijkse aanspreekpunt voor eAudIT en alle andere grote en kleine software audit tools.

Dus het resultaat: ik verliet het veilige groeipad voor Advisory adviseurs waardoor partner worden direct bijna onmogelijk werd. Maar ik herkende wel duidelijk waar ik goed in was en wat ik wilde en kon worden. Ja, in alles zit een uitdaging als je die maar weet te vinden. Al moet je wc’s borstelen: vind je toegevoegde waarde, laat zien wat je kunt, vind de juiste mentoren die je talent koesteren (zeer belangrijk!) en het zal goedkomen. In jonge gretige professionals zien managers veelbelovende collega’s waarmee ze de ‘oorlog een keer zullen winnen’. En behalve je professionele ‘ik’ hou je er terloops dierbare vrienden/vriendinnen aan over, zoals ik aan Petra, die overigens na het eAudIT-project haar passie en talent weer op een heel ander gebied heeft gevonden en ontwikkeld.

Ben jij een pas afgestudeerde of jonge professional en wil je vrijblijvend graag in contact komen met een ervaren professional om te sparren over de vormgeving van je carrière? Ga naar de Contact pagina en laat van je horen. Ik geloof in ‘paying it forward’ en denk als mentor graag met je mee.

Previous
Previous

Creating a coming out-friendly workplace: the basics

Next
Next

Processes are like music