Een opera in tijden van angst
Deze operafanaat komt vanavond weer aan z'n trekken. Dit keer in het eigentijdse *kuch* Amsterdamse Muziektheater. We worden met Francis Poulencs 'Dialogues des Carmélites' teruggevoerd naar de Franse revolutie. Het thema is angst voor de dood en dan met een verrassende draai. Deze opera romantiseert niets!
De jonge angstig ingestelde Blanche de La Force ontvlucht de overweldigende wereld van het terreurbewind en treedt toe tot de Carmelitessen om zuster Blanche van de Doodsstrijd van Christus te gaan heten. In het klooster deelt de vrolijke praatzieke zuster Constance tussen neus en lippen door haar voorgevoel dat ze samen jong zullen sterven. Op haar sterfbed voelt Moeder Overste zich, na een leven lang aan God gewijd te hebben, door hem verlaten en sterft in angst en twijfel een aangrijpende, maar weinig waardige dood.
In akte 2 verslechtert de politieke situatie. Religieuzen worden vervolgd. De Carmelitessen leggen een gelofte van martelaarschap af. Ook Blanche, maar ze knijpt er tussenuit. Daarmee ontsnapt ze aan de gevangenis. Haar zusters missen haar daar, maar Constance vertrouwt erop dat ze Blanche nog zal zien. Puntje komt bij paaltje en de zusters worden naar de guillotine geleid. Hun galmende Salve Regina wordt met elke klap van de kling door één stem minder gedragen. Wanneer alleen Constance overblijft maakt zich uit de menigte een figuur los: Blanches stem voegt zich bij de hare. Dan is alleen Blanche overgebleven. Haar hoofd rolt als laatste, maar door zich in haar gelofte bij haar zusters te voegen heeft ze haar angst voor de dood overwonnen en daarmee bevrijding gevonden.
Deze opera is geen Sound of Music en ook geen Sister Act (ook met een schattig zustertje Mary Patrick die hier Constance zou zijn geweest). Geen deuntjes om onder de douche mee te zingen, nee, zware kost waar ik me jaren niet aan heb willen wagen. De tijd was er nu wel rijp voor, nu vragen aan de orde zijn als: waar hou je aan vast in een ontwrichte wereld waar vertrouwde kerkelijke en staatsstructuren geen veiligheid meer bieden; en wat is het leven waard om als kleingeld op te offeren zonder garantie op zaligheid